زنده زندگی کردن ما نشانه هایی برای خود ما دارد و نشانه هایی برای دیگران.
زمانی زنده زندگی میکنیم که:
۱-ارتباط لحظه ای و زنده با دیگر موجودات زنده را با تمام حس ها و احساسات و عواطف خود حس کنیم و لذتش را ببریم چون این لذت حقیقی است و تا ابد با ما می ماند و لذت های دیگر تنها تصویری است از لذت حقیقی و نه خود لذت.
۲-اولین موجود زنده که زنده مطلق است و از احساسات و عواطف و حس های مطلق برخوردار است و نفس کشیدن لحظه به لحظه ما و زنده بودن ما به ارتباط احساسی و حسی و کامل و زنده ی او در لحظه باما بستگی دارد، خداوند است.
۳-ما زمانی زنده زندگی می کنیم که در لحظه با خداوند و با احساسات و حس های مطلقش که ما را زنده نگاه داشته است، با تمام احساسات و عواطف و حس های خود ارتباطی زنده موثر داشته باشیم
۴-وقتی احساسات مطلق خداوند را که مالک ملک وجود ماست درک نمیکنیم طبیعتاً زنده ی کامل نیستیم و تپش های زنده بودنِ زندگی ما ناقص است. اما اگر ارتباطی احساسی و عاطفی و حسی و زنده در لحظه با خداوند داشته باشیم، از انرژی حسی و احساسی وسیعی برخوردار خواهیم شد که ارتباط احساسی و حسی و عاطفی ما را در لحظه با دیگر موجودات ملموس تر و لذیذتر و زنده تر می نماید.
۵-ارتباط حسی و عاطفی و احساسی و زنده ما با تمام موجودات پیرامون از کسانی که قرب و نزدیکی خونی و عاطفی دارند گرفته تا تمام موجودات شامل انسان ها و حتی گلها و حیوانات نیز در واقع انتقال احساسات و عواطف و درک عاطفی و حسی و احساسی آنان است و نه صرف ارتباط کلامی و یا مکانی
۶-زمانی زنده زندگی خواهیم کرد که نسبت به تمام انسان های پیرامون مان در لحظه احساس و حس داشته باشیم و تا حد امکان این عاطفه و احساسات را در حد و مرز های مورد نظر بروز دهیم
۷- این مهم زمانی امکان پذیر است که:
-از ارزیابی دیگران به شدت پرهیز کنیم
– از بروز احساسات و عواطف خود به دنبال معامله و منفعت طلبی نباشیم . همچنین دردرس دیگران باشیم و نه صرفا همدرد و یا خدای ناکرده درد ساز دیگران.
– ارتباطات و احساسات و عواطف ما با انسان های دیگر وابسته به نوع پیوندی است که با آنها داریم و هر قدر این پیوند کامل تر باشد (مانند ارتباط اعضای خانواده و یا ارتباط عمیق دوستی و نیزعاشقانه های موثر با یکدیگر) طبیعتاً انتقال عواطف و احساسات در لحظه باید عمیق تر و گسترده تر باشد
– تا آنجا که ممکن است و ظرفیت عاطفی و احساسی ما اجازه می دهد نوع ارتباط و سطح احساسات و عواطف خود را منوط به نوع عکس العمل طرف مقابل نکنیم . چرا که در اکثر مواقع استمرار ارتباط احساسی و عاطفی نتایج مطلوب خود را بهمراه خواهد داشت.
۸-نه تنها با دیگر انسانها،بلکه نسبت به گل ها و موجودات زنده پیرامون نیز می بایست در لحظه احساسات زنده و لحظه خویش را بروز دهیم . چرا که بازتاب انرژی مثبتی که به آنها منتقل میکنیم به شکل موثر تر و گسترده تری به درون خود ما را باز می گردد و نتیجه آن احساس لذت بیشتر از زندگی زنده با جهان پیرامون خواهد بود