درشگفتم که چرا باز مرا میخوانی/
تو که اسرار درونم همه را می دانی//
بین قلب من و من جز تو کسی نیست که نیست/
منِ غافل که دمادم زتو دارم جانی//
پیش چشمان تو جولانگه غیر است دلم/
هیچکس راه نیابد به دلم پنهانی//
بس که ویران شده شهر دلم از یورش غیر/
باورم نیست که گیرد دل من سامانی//
عهد من با تو بجز یک دل آباد نبود/
عهد بشکستم و شد سهم دلم ویرانی//
حال من مانده ام و یک دل ویران و خراب/
با دوصد شرم ز بشکستن هر پیمانی//
بی وفاییًِ مرا شاهدی اما هرشب/
باز هم تا به سحر منتظرم می مانی//