نانوشته ها:عشق(1)

عبدالرضا پالیزدار شعر و قطعات ادبی ارسال نظر

 -عشق رسیدنی است ، نه شنیدنی.

 -آنکه در دنیا زبان عشق را تمرین نکرده باشد از عهدۀ عاشقانه ها در بهشت بر نخواهد آمد.

-هر چند که چشمانت عمق یاب قوی تری هم باشد، باز  نمی تواند ژرفای عشقم به تو را دریابد.

-آنکه “دوستت دارم” را بر زبان نمی راند، به بهشت هم وارد شود لال خواهد بود.

-می توانی کسی را دوست نداشته باشی، اما نمی توانی به کسی تحمیل کنی که تو را دوست نداشته باشد.

-عمری برای درک عشق تلاش می کنیم، غافل از آنکه مفهوم عشق همین تلاش عاشقانه است و بس.

-برخی آنقدر در تار و پود راه و رسم عاشقی گرفتار می شوند که معشوق را برای همیشه فراموش کرده واز یاد می برند.

-اگر عشق نبود خداوند دلیلی برای خلقت آدمی نداشت.

-جرم آنکه عشق را می شناسد و عاشق نمی شود بسیار بزرگ تر از آن کسی است که از عشق چیزی نمی داند؛ چرا که، خسران دومی نا آگاهانه است و اولی آگاهانه.

-آنکه عاشق نمی شود، هم حق الناس خود را به دوش  می کشد و هم حق الناس معشوق خود را.

-عشق به جان آدمی وسعتی غیر قابل وصف می بخشد.

عبدالرضا پالیزدارنانوشته ها:عشق(1)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *